Czy to znaczy robić wszystko, na co mam ochotę niezależnie od okoliczności i nie oglądając się na innych? Wiedzieć na co i kiedy można sobie pozwolić? Znać siebie, swoje mocne i słabe strony? Akceptować siebie? Rozumieć swoje potrzeby i uczucia i umieć je wyrażać? A może być elastycznym i korzystając z własnych cech, atutów i umiejętności zachowywać się adekwatnie do sytuacji?
Gdzie jest granica, za którą przestajemy być sobą? Co to znaczy grać i udawać? Kiedy wejście w rolę jest przydatne?
Dobry psycholog Warszawa zachęca do zadania sobie tych pytań. Odpowiedź jest zawsze we własnym wnętrzu, podpowiadają ją nasze emocje, odczucia, nasze wybory i nasze ciało. Dobrą okazją jest psychoterapia, ale równie dobrze można poszukać odpowiedzi, z którą będziemy czuć się dobrze, po prostu wsłuchując się uważnie w siebie.
być sobą to po prostu być sobą. problem zaczyna się, kiedy za bardzo się nad tym zaczynamy zastanawiać. małe dzieci jakoś nie mają problemu z byciem sobą ;)
OdpowiedzUsuńBo małe dzieci nie kombinują, są i już. Ale dorośli trochę pokombinować muszą (bo nie mogą zachowywać się jak małe dzieci - koszt społeczny takiej spontaniczności jest za duży. Żeby być sobą, trzeba wiedzieć, kim się jest. Odpowiedzieć sobie na te pytania :)
Usuń